Informacje

Data opublikowania: 2017-07-04

Koncert duetu SzaZa to pierwszy z serii społecznych Koncertów dla Puszczy w Teatrze w Teremiskach, 08.07.2017

Koncert to połączenie niezwykle barwnej, wielowątkowej i plastycznej muzyki duetu Szamburski / Zakrocki wykonywanej na żywo do pierwszych animacji poklatkowych i lalkowych autorstwa Władysława Starewicza z początku XX wieku.

Spektakl – Pokaz – Koncert, w którym spotykają się dwie niezwykle dynamiczne narracje – kino nieme (w tym przypadku pionierska animacja oraz film lalkowy) oraz spontaniczna, ściśle dialogująca z obrazem wypowiedź muzyczna i dźwiękowa!

Projekt Starewicz / SzaZa w ramach „Semafor European-Asian Tour” występował na prestiżowych festiwalach min. w Japonii, Chinach, Francji, Hiszpanii i Szwajcarii.

8 lipca, godz. 19.00

Teatr w Teremiskach, Teremiski 30 koło Białowieży, wstęp wolny

Władysław Starewicz

Ur. 8 sierpnia 1882 - pionier animowanego filmu lalkowego. Wychowywał w Kownie. Jeszcze gdy był chłopcem, objawił się u niego talent plastyczny: uprawiał malarstwo,

rysunek i fotografię, zyskał nawet popularność jako karykaturzysta. Jego główną pasją było jednak

kolekcjonowanie i preparowanie owadów, co jest nie bez znaczenia dla jego kariery filmowej. Gdy bowiem miał 28 lat, w swojej małej domowej pracowni, Starewicz dokonał oryginalnego eksperymentu, do którego przeprowadzenia zainspirowali go właśnie jego "podopieczni". Chciał sfilmować walkę żuków jelonków o samicę, ale zamierały one w bezruchu, gdy włączał reflektory - toteż uśpił je i sfilmował ich walkę: powstały filmik nie był już jednak dokumentem... "Rycerzy" ubrał w kostiumy, buty z cholewami, wyposażył w rapiery, zbudował stylizowaną dekorację. Konwencja, po którą sięgnął, jest niezmiernie ważna jako reprezentatywna dla jego późniejszej drogi twórczej, ale jednak nie ważniejsza niż sam sposób sfilmowania. Starewicz podzielił "ruch"

żuków na poszczególne fazy i wykonał zdjęcia klatka po klatce - a więc odkrył metodę poklatkową. Był to rok 1910. Przy realizacji filmów pomagała mu żona Anna i montażystka Maria Wodzińska (późniejsza kierowniczka działu montażu w wytwórni). 26 marca 1912 roku zaprezentował swój film o żukach jelonkach, owoc dwuletnich doświadczeń i poszukiwań. "Piękna Lukanida" to pierwszy w historii film lalkowy. Starewicz zapragnął niezależności twórczej. Nakręcił szereg filmów aktorskich: parodii obyczajowych i politycznych grotesek o wymowie antywojennej. W roku 1919 opuszcza Rosję i przez Konstantynopol, Rzym udaje się do Paryża.

Wynajmuje willę w Fontenay Sous Bois, w której zakłada studio do realizacji filmów lalkowych. Powstające tu filmy były rozpowszechniane na całym świecie, nawet w Hollywood. Starewicz do dziś uważany jest wielkiego pioniera animacji poklatkowej i filmu lalkowego.

SzaZa – Szamburski / Zakrocki

To muzycy, improwizatorzy, animatorzy, którzy od 1999 roku aktywnie działają na stołecznej scenie muzyki improwizowanej i sztuki niezależnej skupionej wokół wydawnictwa LadoAbc (www.ladoabc.com) oraz Stowarzyszenia Kulturalnego LADO. Na polu działalności interdyscyplnarnej SzaZa tworzy muzykę dla teatru, filmu, kina niemego, tańca współczesnego, słuchowisk, odczytów literackich, improwizacji lalkowych. W ramach cyklu „SzaZa ZapraSza” współpracowali min. z P. Cieplakiem, L. Bzdylem, K. Globiszem, M. Gokielim, Candelarią Saenz Valiente. Grali muzykę na żywo do pierwszych filmów Romana Polańskiego, eksperymentalnego kina małżeństwa Themersonów oraz animacji Władysława Starewicza.

Dzięki współpracy z Miastem Stołecznym Warszawa, Instytutem Kultury Polskiej w NYC, Studiem

Filmowym Semafor oraz Instytutem Adama Mickiewicza i Filmoteką Narodową - muzycy zrealizowali wiele projektów interdyscyplinarnych na skalę międzynarodową. Odwiedzili min Islandię, Norwegię, Japonię, Chiny, Francję, Hiszpanię, Urugwaj oraz USA – trasa obejmująca Nyc, Ithaca, Austin, Boulder, Los Angeles, San Francisco, Seattle, Washington, Chicago.

Kilkakrotnie występowali też w Teatrze w Teremiskach.

zespół