Niedobory wody u osób po 65 roku życia występują znacznie częściej niż są rozpoznawane. Postępujące wraz z wiekiem pogorszenie funkcji narządów sprawia, że nawet niewielkie zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej mogą inicjować proces chorobowy lub prowadzić do zaostrzenia chorób współistniejących.
Mało swoiste objawy kliniczne odwodnienia, takie jak:
– ból i zawroty głowy,
– zaburzenia świadomości,
– zaburzenia widzenia,
– tachykardia,
– uczucie osłabienia,
– utrata elastyczności skóry i zapadnięte oczy,
– zaparcia,
– skłonność do upadków, są bardzo często przypisywane starości lub mylnie interpretowane jako charakterystyczne dla przebiegu chorób w podeszłym wieku.
U osób w podeszłym wieku łatwo można przeoczyć objawy odwodnienia, dlatego niezmiernie ważne jest stosowanie odpowiedniej profilaktyki.
Aby zapobiec odwodnieniu należy:
- zapewnić stały i łatwy dostęp do płynów osobom sprawnym fizycznie i psychicznie oraz poić pacjentów ze znacznymi deficytami funkcji poznawczych;
- informować starszych ludzi o konieczności wypijania w ciągu dnia co najmniej 1500 ml płynów, nawet przy braku pragnienia (zaleca się częstsze picie mniejszych ilości płynów);
- przypominać, że woda znajduje się także w świeżych warzywach i owocach oraz zachęcać do ich spożywania;
- unikać napojów działających odwadniająco. Kawa i herbata działają moczopędnie, więc powinny być podawane tylko w małych ilościach;
- nawadniać dożylnie chorych, którzy nie mogą przyjmować płynów doustnie (przy dokładnie prowadzonym bilansie płynowym);
- monitorować pacjentów przyjmujących leki diuretyczne (moczopędne), dobierać dawki stosowanie do ich wieku i stanu klinicznego
Źródło: Hygeia Public Health 2014, 49(4): 712-717
za: gis.gov.pl
