Partnerstwo w ochronie reliktowych gatunków Puszczy Białowieskiej narzędziem wdrażania Dyrektywy Ptasiej i Siedliskowej

W dniu 31 sierpnia 2010 o godzinie 10:00 w Białowieży w Hotelu Wejmutka odbyło się seminarium podsumowujące projekt „Partnerstwo w ochronie reliktowych gatunków Puszczy Białowieskiej narzędziem wdrażania Dyrektywy Ptasiej i Siedliskowej”. Zostało ono zorganizowane przez „Stowarzyszenie Pracownia na rzecz Wszystkich Istot” Oddział Podlaski.

Seminarium było podsumowaniem całorocznych badań polegających na inwentaryzacji występujących na terenie Puszczy Białowieskiej chronionych dyrektywą siedliskową zwierząt. W spotkaniu uczestniczyli zaproszeni goście reprezentujący leśników z nadleśnictwa Hajnówka i Browsk, pracowników Białowieskiego Parku Narodowego oraz przedstawicieli organizacji pozarządowych. Na początku seminarium Adam Bohdan przedstawił krótko genezę i założenia projektu. Następnie prof. Jerzy M. Gutowski wygłosił referat pt. „Wyniki inwentaryzacji chrząszczy saproksylicznych gospodarczej Puszczy Białowieskiej w latach 2009-2010”. W swoim wystąpieniu podkreślił jak ważną rolę pełni martwe drewno, które jest niezbędne do rozwoju chrząszczy saproksylicznych takich jak pachnica dębowa (Osmoderma eremita), bogatek wspaniały (Buprestis splendens), zgniotek cynobrowy (Cucujus haematodes) i ponurek Schneidera (Boros schneideri). Kolejną cześć spotkania poprowadził dr Patryk Rowiński, który przedstawił wyniki inwentaryzacji dzięcioła trójpalczastego (Picoides tridactylus) i dzięcioła białogrzbietego (Dendrocopos leucotos) na obszarze Puszczy Białowieskiej w 2010 roku. Oba gatunki dzięciołów związane są z martwym drewnem, stąd też najwięcej jego stanowisk odnotowano na terenie Rezerwatu Ścisłego. Mniej jego stanowisk było na terenie rezerwatów przyrody, a najmniej na terenie lasów gospodarczych. Ponadto zestawiając wyniki badań sprzed 15 lat i obecne badania można zauważyć że wskaźnik liczebności dzięcioła białogrzbietego jest niższy obecnie o 45%. Z ostatnim referatem wystąpił dr Bogdan Jaroszewicz, który przedstawił wyniki „Inwentaryzacji motyli z II i IV załącznika Dyrektywy Siedliskowej 2009-2010”. Z badań tych wynika że wiele większa jest różnorodność gatunkowa motyli w południowej części Puszczy Białowieskiej niż w północnej. Wiele gatunków motyli występujących dawniej licznie obecnie występuje rzadko lub nie stwierdzono ich wcale. Odnotowano kilkanaście stanowisk czerwończyka niepareka (Lycaena dispar), przeplatki maturna (Euphydryas matura) i osadnika wielkookiego (Lopinga achine), natomiast nie stwierdzono obecności modraszka eroides (Polyommatus eroides), strzępotka eudypus (Coenonympha oedippus) i szlaczkonia szafrańca (Colias myrmidone) mino że wcześniej te gatunki były obecne. Po wszystkich wystąpieniach był czas przeznaczony na pytania i dyskusję. W tej ostatniej części seminarium uczestnicy mieli okazji wspólnej dyskusji na temat w jaki sposób jak najlepiej należy chronić Puszczę Białowieską.

Marcin Damiński